Diagnostyka izolacyjności termicznej przegród budowlanych

WSTĘP

Diagnozowanie izolacyjności cieplnej przegród budowlanych jest czynnością dość pracochłonną i wymagającą szerokiej wiedzy z zakresu budownictwa ogólnego. Związane jest to z nie tylko ze  skomplikowaną budową przegrody, układem warstw, ale też z ich stanem technicznym. Wpływ stanu technicznego jest zdecydowanie największy w przypadku przegród z wbudowaną w warstwy przegrody izolację cieplną z wełny mineralnej (żużlowej) np. systemy wielkopłytowe. Równie trudnymi do diagnostyki izolacyjności cieplnej są elementy stolarki okiennej i drzwi zewnętrzne.  Generalnie metodyki diagnostyki można podzielić na niszczące i nieniszczące. Podział ten obowiązujący w innych działach badań jest jednak zbyt ogólny aby można było wszystkie działania diagnostyczne przyporządkować w sposób jednoznaczny. Metody diagnostyki można podzielić w zależności od rodzaju przegród zewnętrznych na: 

- diagnostykę przegród przeźroczystych i nieprzeźroczystych,

- diagnostykę przegród pełnych pionowych, poziomych i skośnych.

Obie metody wymagają przed przystąpieniem do pomiarów charakterystyk izolacyjności cieplnej wykonania przeglądu budynku, jego dokumentacji z okresu projektowania, a także oceny stanu technicznego diagnozowanych przegród. Wymagany jest też określony poziom wiedzy z zakresu budownictwa ogólnego, fizyki budowli i posługiwania się urządzeniami pomiarowymi.